دوران حرف‌های انگیزشی و شعارهای توخالی برای صنعت کفش تمام شد؛ اکنون زمان عمل است

به گزارش بهار اقتصاد بدنبال گفتگو با آقای جواد شعبان زاده، صنعت کفش ایران سال‌هاست با چالش‌های متعددی دست‌به‌گریبان است؛ از نوسان‌های ارزی گرفته تا کمبود مواد اولیه، تغییرات ناگهانی سیاست‌های تجاری و البته رقابت سخت در بازارهای جهانی. در این میان، چیزی که بیش از همه آسیب‌زا بوده، گرفتار شدن در چرخه‌ای از شعارها و سخن‌های انگیزشی است که در عمل هیچ گره‌ای از کار تولیدکننده باز نکرده است.

تجربه سال‌های اخیر نشان داده است که تکیه بر گفتارهای کلی، انگیزه‌بخشی مقطعی و بیانیه‌های نمایشی ، تنها زمان ما را از بین برده و فرصت‌های واقعی را سوزانده است. فعال اقتصادی می‌خواهد بداند در میدان عمل، چه راهکار مشخصی می‌تواند هزینه‌هایش را کاهش دهد، بهره‌وری را بالا ببرد و سهمی از بازارهای جدید کسب کند.

اگر بخواهیم از این مرحله عبور کنیم، به تغییر نگاه نیاز داریم. تغییر از گفتار به عمل. تغییر از کلی‌گویی به برنامه‌ریزی جزئی. تغییر از امیدواری بی‌پشتوانه به امید مبتنی بر عمل. این تغییر، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت حیاتی است. چرا که در دنیای امروز، صنعتی که عمل نکند، به سرعت از صحنه رقابت حذف می‌شود.

عملگرایی در صنعت کفش یعنی شجاعت در تصمیم‌گیری‌های سخت، کنار گذاشتن واحدهای غیرمولد و حرکت به سمت بهره‌وری واقعی. یعنی پذیرش مسئولیت فردی و جمعی در برابر آینده این صنعت و درک اینکه سرنوشت هر تولیدکننده کفش با سرنوشت کل اقتصاد گره خورده است. عملگرایی یعنی سرمایه‌گذاری هوشمندانه در نوآوری و فناوری، نه به‌عنوان تجمل، بلکه به‌عنوان تنها ابزار بقا در بازارهای جهانی. یعنی شناخت علمی و دقیق از بازارهای داخلی و خارجی، تا صادرات و توسعه بازار به جای یک شعار زیبا، به برنامه‌ای عملی و نتیجه‌بخش تبدیل شود.

راهکارهای روشن برای صنعت کفش ایران مشخص است از جمله همکاری شرکت‌ها و حرکت به سمت کار گروهی، تجمیع واحدهای کوچک در قالب مجموعه‌های بزرگ‌تر، ایجاد برندهای مشترک و ملی، کاهش هزینه‌ها از طریق هم‌افزایی و زنجیره تأمین یکپارچه، توسعه صادرات هدفمند و حمایت از نوآوری در مواد اولیه و طراحی. همچنین باید با قدرت در مسیر بومی‌سازی قدم برداشت و وابستگی به واردات مواد اولیه را کاهش داد.

امروز همه ما در ایران باید هم‌قسم شویم تا در صنایع وابسته کفش به خودکفایی برسیم. تولیدکنندگان کفش ایران پا به پای تولیدکنندگان صنایع وابسته قدم برمی‌دارند تا صنایع وابسته کفش صددرصد ایرانی شود. در شرایط کنونی، تولیدکنندگان کفش ایران برای بومی‌سازی زنجیره صنعت کفش کوتاه نخواهند آمد و بیش از همیشه حامی تولیدکنندگان صنایع وابسته خواهند بود.

دوران شعارهای توخالی و حرف‌های انگیزشی به پایان رسیده است. اکنون زمان آن است که با واقعیت‌ها روبه‌رو شویم، دست به اقدام بزنیم و صنعت کفش ایران را نه با سخن، که با عمل بسازیم. آینده به کسانی تعلق دارد که امروز کمتر می‌گویند و بیشتر عمل می‌کنند